Als wij elkaars taal niet spreken … 

Momenteel zit ik in het buitenland en zag ik ineens duidelijker dan ooit dat als we elkaars taal niet spreken we het doel missen. Je bedoelingen kunnen nog zo goed zijn, je kunt zorgvuldig je woorden uitkiezen, je doet zo je best om het met eenvoudige woorden te vertellen in de hoop dat die ander dan toch begrijpt wat jij zegt, maar helaas. Soms is dat niet zo. Doordat het een andere taal is, is er een kink in de kabel om het maar zo te noemen. De persoon kan je verwachtingsvol aankijken en zelfs een keer knikken, maar tot begrip komt het niet, tot ‘verstaan’ komt het niet. 

Direct is daar voor mij de vergelijking met de toren van Babel. (Genesis 11) Iedereen was keihard aan het werk, want de toren moet af, hoger en hoger en hoger, totdat … ‘Het zal ons beroemd maken, het zal ons bekender maken dan een ander (volk).’ Dat was het verlangen, beter te zijn, bekender. God greep in en de spraakverwarring maakte een einde aan de samenballing van de menselijke macht. 

Macht in wat voor soort dan ook doet iets met mensen. We zien het om ons heen op zoveel verschillende manieren. Zet de tv maar aan en je hoort het, luister naar gesprekken. Billy Graham sprak ooit over de 3 G’s waar mensen die leiding geven aan ten onder kunnen gaan: gold – glory – girls (vrij vertaald: goud – glorie/eer/macht en meisjes). 

Macht en manipulatie gaan meestal hand in hand. En wat is het belangrijk om dit te herkennen. Eén ding is zeker en dat zien we ook bij de toren van Babel, als het te gek wordt dan grijpt God in. Wat een geruststelling! Daar kunnen we ten alle tijde op vertrouwen! God weet het en schrikt er niet van. Hij is en blijft in control. Hier in het buitenland ben ik momenteel onder het gehoor van verschillende sprekers. Ik heb God van te voren gevraagd of Hij datgene wil spreken wat voor nu van belang is. En wat is het bijzonder dat God zoveel antwoorden geeft, soms meer dan de vragen die gesteld zijn. Wat is God ontzettend trouw en liefdevol! 

Na een rustige periode, waarin door God al heel veel geopenbaard is, kwam hier nog meer duidelijkheid. Wat een Liefde, wat een zorg! Steeds weer ontdek ik dat God zo graag wil dat wij Hem verstaan. Dat wij ons uitstrekken naar wat Hij ons te zeggen heeft. Dat dit DE leidraad in ons leven mag gaan worden. ‘Wanneer ik mijn Vader vraag om een brood, geeft Hij GEEN steen!’ En zo is het! Het antwoord waar wij soms zo’n behoefte aan hebben, gaat altijd komen. God wil als geen ander dat we Hem kunnen gehoorzamen, Hem kunnen volgen. Zou Hij ons dan niet HET antwoord geven? 

Meer en meer merk ik dat ik hier blind op kan varen. Ik vertrouw er zo op dat het komt of gaat komen. En weet je? Het komt ook! We mogen heerlijk in ontspanning zijn en weten dat het gaat komen. God zorgt echt voor ons! Hij laat ons nooit of te nimmer aan ons lot over. 

Ik kreeg pas een geweldig lied toegestuurd wat hier zo bij past en wat mijn leven steeds meer weergeeft. ‘De schaduw van Shaddai’ van Steffany Gretzinger. ‘In de schaduw van Shaddai rust ik, verberg ik mij, mijn schild of trouw, mijn hoge plaats van zekerheid, U houdt U aan Uw beloftes, er is niets van wat U zegt dat U niet zou doen, in Uw schaduw rust ik. U bent mijn Kracht, mijn grote Liefde’. 

Maak het persoonlijk:

  • Wat heb jij nodig? 
  • Durf je dat aan God te vragen en… 
  • Hoeveel rust en vertrouwen heb jij dat het antwoord gaat komen? 
  • Misschien wil je het lied eens beluisteren? 

Veel zegen voor jullie allemaal! 
Lieve groet, Anneke Pol