De herfst is het seizoen van de droogbloeiers. Dat zijn bollen of knollen die zonder vocht of voedsel tot bloei komen, als ze maar licht krijgen. Je kunt ze dus droog in je vensterbank zetten of op een schaaltje op tafel en dan zie je na een poosje een puntje tevoorschijn komen en uiteindelijk komen de bloemen tevoorschijn. Voorbeelden zijn herfstbloeiende krokussen, cyclamen of herfsttijloos.

Zet je ze, uitgebloeid en wel, in de grond, dan komt na verloop van tijd een bladerpruik tevoorschijn. Tegen de zomer verdwijnt die en zie je niet meer waar jouw droogbloeier nou gebleven is. Maar dan … barst na een maand of twee, drie de grond open en verschijnen de bloemen weer.

Wij mensen kunnen ook droogbloeiers zijn: we kunnen bloeien in een tijd dat we niet de mogelijkheid zien ons te voeden met Gods Woord, of te drinken van het Levende Water, in een tijd dat we weinig contact met mede-gelovigen hebben, in tijden van afzondering, op dagen van extreme belasting, vul zelf maar in. Voorwaarde is wel dat in ons bolletje/knolletje voldoende goeds is opgeslagen om het een poosje uit te houden. Bij dat goeds kun je denken aan: Gods beloften aan jou, eigen bijbelverzen (verzien die je paraat hebt), herinneringen aan rijke momenten in Gods tegenwoordigheid … het zit misschien in het schatkistje dat je maakte en vulde.

In Jeremia 17 lezen we: tijden van droogte deren hem/haar niet, steeds weer draagt hij/zij vrucht. Isaäk is een mooi voorbeeld: in een tijd van hongersnood oogstte hij honderdvoudig. En Isaäk was een mens zoals wij..

We weten niet wat de toekomst ons gaat brengen. Hierbij de oproep om onze bolletjes gevuld te houden, bijvoorbeeld tijdens de Aglow conferentie, zodat we in tijd van droogte kunnen bloeien.

Een Duitse dichter verwoordde het zo:  ‘Auch das ist Kunst, ist Gottesgabe, aus ein paar sonnenhellen Tagen, sich soviel Licht ins Herz zu tragen, dass, wenn der Sommer längst verweht, das leuchten immer noch besteht.’

Oftewel: Ook dat is een gave van God, dat je op een paar zonovergoten dagen, zoveel Licht kunt opnemen, dat je nog nagloeit, ook al is de zomer allang voorbij.

Maak het persoonlijk:

• Mijn vraag aan jou is, waar haal jij voeding vandaan om de bolletjes te vullen? 
• Ken je die tijden van droogte in je leven? Hoe pluk je dan van de vrucht in je leven? 

Esther van Leeuwen