Het is God die we willen

Ik heb onlangs een nieuw exemplaar gekocht van het dagboek ‘Geheel voor Hem’ van Oswald Chambers.

Dit is een boek dat ik de afgelopen jaren vaak heb gelezen. Toen, uit het niets, bracht de Heilige Geest de herinnering aan deze klassieker terug en bracht me terug naar vele dierbare gedachten uit het verleden. Ik wil mijn gedachten uit dit boek delen. Het lijkt weer helemaal fris!

Het eerste hoofdstuk waar mijn oog op viel was: ‘Niet gevoel, maar inzicht’. De bijbelse onderbouwing komt uit 2 Korintiërs 5:7, waarin staat: ‘Want wij wandelen in geloof, niet in aanschouwen.’

Van tijd tot tijd kunnen we ons bewust zijn van Gods aanwezigheid, Zijn aandacht, Zijn liefde voor ons. Toch zijn er ook geregeld momenten waarin het lijkt alsof God de hemel heeft gesloten! De meesten van ons geven de voorkeur aan de tijden waarin we Gods aanwezigheid proeven.

Wij zijn hier als mannen en vrouwen om het werk van het Koninkrijk in deze wereld te doen en niet als halve engelen. We zijn van bovenaf geboren. We genieten ervan om de kracht van boven te gebruiken om de beproeving te doorstaan.

Uit het dagboek ‘Geheel voor Hem’:

Als we proberen de zeldzame momenten van inspiratie opnieuw te beleven, dan is dat een teken dat het ons niet om God te doen is. Wij maken een afgod van de ogenblikken toen God tot ons kwam en met ons sprak, en dringen erop aan dat Hij dit opnieuw zal doen, terwijl God van ons verlangt dat we door geloof zullen wandelen. Hoevelen van ons hebben als het ware zichzelf afgedankt en gezegd: ‘Ik kan niets meer doen zolang God niet aan mij verschijnt.’ Maar dat zal Hij dan nooit doen; zonder enige inspiratie, zonder plotselinge aanraking van God, zullen wij op moeten staan. En dan komt de verrassing: ‘Hij was er aldoor, en ik wist het niet!’ Reken niet op die zeldzame ogenblikken, zij moeten verrassingen blijven. God zal ons wel zo nu en dan een kleine dosis inspiratie geven als Hij ziet dat we het gevaar lopen hierdoor afgeleid te worden. Wij moeten nooit onze ogenblikken van inspiratie als maatstaf nemen; onze maatstaf is onze plicht. 

Mijn geest werd echt getroffen door de woorden van die laatste alinea. Ik zou mezelf niet hebben beschouwd als iemand die altijd op zoek is naar zeldzame momenten. Ik vind zo’n verlangen in mijn geest naar een beweging van Zijn Geest dat ik op een ‘hongerige’ manier, inderdaad kijk naar, wacht op, verlang naar die tijden van een kenmerkende beweging van de Geest.

Deze woorden herinneren ons er goed aan dat we God willen en niet alleen Zijn tekenen.

  • Hij is Degene die we zoeken.
  • Hij is Degene die we verlangen.
  • Ja, zelfs zonder Hem te zien.

Maak het persoonlijk:

  • Hoe ga jij ermee om als de hemel gesloten lijkt?
  • Wie is God voor jou?
  • Wat helpt jou om God te vertrouwen, wat je ook tegenkomt in je leven. 

Jane Hansen Hoyt