De herfst is het seizoen dat de natuur zich tooit in vlammende kleuren en de laatste vruchtenoogsten rijpen: late appels en kweeperen, noten en tamme kastanjes. Wat een geweldige variatie hebben we van onze Schepper ter beschikking gekregen! Neem een hazelnoot. Eerst denk je: een hazelnoot is een hazelnoot. Maar na verloop van tijd zie en proef je het verschil, en dan zijn er ook nog lambertsnoten binnen het hazelaarsortiment.

Dan volgt het verwerken van de gevonden schatten: we drogen de noten en bewaren de makke jannen op een koele, luchtige plaats. Omdat ze vele jaren in onze tuin groeiden, heb ik met de verwerking veel ervaring gekregen. Wat me in al die jaren opgevallen is:  sommige noten gaan makkelijk uit hun pelletje/omhulsel, voor anderen moet je meer moeite doen. Bijna altijd om te ontdekken dat ze ‘niet goed’ zijn, een rot stukje van binnen of een wormpje die me voor was. Hetzelfde verhaal geldt bij de tamme kastanjes: ik pel de buitenste schil eraf, kook ze dan kort in water met wat zout en olie. Meestal laat het binnenste velletje dan zo los, maar soms moet ik peuteren … en ontdekken dat het om een aangetast exemplaar gaat. 

Ik vergelijk mezelf met een ‘niet-goede’, als er een moment is dat ik mijn ergernis niet snel wil uittrekken. Voor mij is het goed me elke dag even te focussen op: ‘Ik oefen mij een onergerlijk geweten te hebben voor God en de mensen.’ Die tekst uit Handelingen 24:16 zit in mijn portemonnee.

Ieder heeft zo zijn eigen pelletje(s), ergernis en ongeduld zijn niet mijn enige. Zo worstelde ik met het loslaten van ‘mijn eigen gelijk’. Ik sliep er slecht van, het bleef malen in mijn hoofd. We kunnen zeker gelijk hebben, maar als het ons belet om vrij verder te leven, moeten we zoeken hoe de weg voorwaarts is. In dit geval: mijn verlies pakken, de lijstjes van wat verkeerd ging en het met de vinger wijzen loslaten. Er overheen kijken naar wat ik wil bereiken, erkennen dat ikzelf handiger had kunnen opereren, barmhartigheid betonen. Ik ervaar het als pure genade als dat lukt, als de Heer me reinigt van alles wat me aankleeft en niet helpend is voor de toekomst. Wat een blijdschap als je een tijdlang ergens mee opstaat en mee naar bed gaat en je wordt na de genadegift van ‘los kunnen laten’ wakker, dromend dat je met vakantie bent.

Op de Europese conferentie noemde Asher Intrater als een van de punten om naar een volgend niveau te komen: het verleden achter je laten. En een quote van Nonnie McVeigh: ‘We moeten bereid zijn ons denken aan te passen.’ 

We mogen kwaad ontmaskeren (Ef. 5:11), maar ons oog niet laten verduisteren door het op het kwaad te richten (Lucas 11:35). 

Psalm 19: 13-15 (Het Boek) trof me: Heer, mag ik ‘goed’ zijn en ten allen tijde makkelijk uit mijn pelletje gaan?

Maak het persoonlijk

• Welke pelletjes spelen in jouw leven?
• Wat helpt je om los te laten en het verleden achter je te laten?

Esther van Leeuwen